वाइन बाटलीची मानक क्षमता ७५० मिलीलीटर का असते?

०१ फुफ्फुसांची क्षमता वाइन बाटलीचा आकार ठरवते

त्या काळातील काचेच्या वस्तू सर्व कारागिरांनी हाताने उडवल्या होत्या आणि कामगाराची सामान्य फुफ्फुसांची क्षमता सुमारे 650 मिली ~ 850 मिली होती, म्हणून काचेच्या बाटल्या उत्पादन उद्योगाने उत्पादन मानक म्हणून 750 मिली घेतले.

०२ वाइन बाटल्यांची उत्क्रांती

१७ व्या शतकात, युरोपियन देशांच्या कायद्यांमध्ये असे नमूद केले होते की वाइनरी किंवा वाइन व्यापाऱ्यांनी ग्राहकांना मोठ्या प्रमाणात वाइन विकावी. तर असे दृश्य असेल - वाइन व्यापारी वाइन रिकाम्या बाटलीत भरतो, वाइन कॉर्क करतो आणि ग्राहकांना विकतो, किंवा ग्राहक स्वतःच्या रिकाम्या बाटलीने वाइन खरेदी करतो.

सुरुवातीला, देशांनी आणि उत्पादक क्षेत्रांनी निवडलेली क्षमता सुसंगत नव्हती, परंतु नंतर बोर्डोच्या आंतरराष्ट्रीय प्रभावामुळे आणि बोर्डोच्या वाइनमेकिंग तंत्रांमुळे "सक्तीने" देशांनी नैसर्गिकरित्या बोर्डोमध्ये वापरल्या जाणाऱ्या ७५० मिली वाइन बाटलीचा अवलंब केला.

०३ ब्रिटिशांना विकण्याच्या सोयीसाठी

त्यावेळी युनायटेड किंग्डम हे बोर्डो वाईनचे मुख्य बाजारपेठ होते. वाईन बॅरल्समध्ये पाण्याने वाहून नेली जात असे आणि जहाजाची वहन क्षमता वाइन बॅरल्सच्या संख्येनुसार मोजली जात असे. त्यावेळी एका बॅरलची क्षमता ९०० लिटर होती आणि ती लोडिंगसाठी ब्रिटिश बंदरात नेली जात असे. १२०० बाटल्या सामावून घेण्यासाठी पुरेशी असलेली ही बाटली १०० बॉक्समध्ये विभागली गेली आहे.

पण ब्रिटीश लोक लिटरऐवजी गॅलनमध्ये मोजतात, म्हणून वाइनची विक्री सुलभ करण्यासाठी, फ्रेंच लोकांनी ओक बॅरलची क्षमता २२५ लिटरवर ठेवली, जी सुमारे ५० गॅलन आहे. एका ओक बॅरलमध्ये ५० वाइनचे केस असू शकतात, प्रत्येकी ६ बाटल्या असतात, जे प्रति बाटली ७५० मिली इतके आहे.

तर तुम्हाला आढळेल की जगभरात अनेक प्रकारच्या वाइन बाटल्या असल्या तरी, सर्व आकार आणि आकार ७५० मिली आहेत. इतर क्षमता सामान्यतः ७५० मिली मानक बाटल्यांच्या गुणाकार असतात, जसे की १.५ लिटर (दोन बाटल्या), ३ लिटर (चार बाटल्या) इ.

०४ ७५० मिली हे दोन लोकांसाठी पिण्यासाठी योग्य आहे.

दोन प्रौढांसाठी रात्रीच्या जेवणाचा आनंद घेण्यासाठी ७५० मिली वाइन योग्य आहे, प्रति व्यक्ती सरासरी २-३ ग्लास, कमी किंवा जास्त नाही. वाइनचा विकासाचा दीर्घ इतिहास आहे आणि प्राचीन रोममध्येही ते श्रेष्ठींचे आवडते दैनंदिन पेय होते. त्या वेळी, ब्रूइंग तंत्रज्ञान आताइतके उच्च नव्हते आणि अल्कोहोलचे प्रमाण आताइतके उच्च नव्हते. असे म्हटले जाते की त्या काळातील श्रेष्ठी दिवसाला फक्त ७५० मिली पीत असत, जे फक्त थोड्याशा नशेच्या स्थितीत पोहोचू शकत होते.